Tijdens het huwelijk bestaat een onderhoudsverplichting van de ene echtgenoot tegenover de andere echtgenoot. Als u en uw partner uit elkaar gaan, eindigt deze verplichting niet zomaar. Indien u of uw ex-partner niet genoeg inkomsten heeft om van te leven, heeft de ander namelijk de plicht om bij te dragen in de kosten. Dit is partneralimentatie.

 In 2018 bleek dat een ruime meerderheid in de Tweede Kamer een wetsvoorstel steunt waarmee de plicht tot betalen van partneralimentatie wordt ingekort tot een periode van maximaal vijf jaar. Het zal nog wel even duren voor deze nieuwe regels in gaan. De verwachting is dat de wet vanaf 1 januari 2020 van kracht zal zijn.

 In dit stuk zal besproken worden welke regels omtrent partneralimentatie nu van toepassing zijn en wat er zal veranderen indien de nieuwe wet van kracht gaat.

Wanneer u en uw partner uit elkaar gaan, kunnen jullie samen afspraken maken over de hoogte van de partneralimentatie. U kunt ervoor kiezen om hier hulp bij te vragen van een mediator, notaris of advocaat. Als u het niet met elkaar eens kunt worden, kan de rechter de hoogte van de partneralimentatie bepalen. De rechter zal daarbij kijken naar jullie situatie en rekening houden met de draagkracht van de ex-partner. Ontvangt uw ex-partner een bijstandsuitkering? Dan is het mogelijk dat de gemeente zal proberen de kosten van de bijstandsuitkering op u te verhalen.

Huidige regels

Er is wettelijk vastgesteld dat de termijn voor partneralimentatie maximaal twaalf jaar is. Eventueel kunt u na die twaalf jaar verlenging aanvragen via de rechter. Bent u niet langer dan vijf jaar getrouwd geweest én hebben jullie geen kinderen? Dan is de termijn voor partneralimentatie niet langer dan de duur van het huwelijk.

Bent u voor 1 juli 1994 gescheiden? Dan zijn deze wettelijke termijnen niet voor u van toepassing. Wanneer de betalingsverplichting stopt, is in dat geval afhankelijk van hetgeen jullie destijds hebben afgesproken. Als de rechter een periode heeft vastgesteld, zal de betalingsverplichting stoppen op het moment dat deze vastgestelde periode afloopt.

De partneralimentatie stopt wanneer de partner die de alimentatie ontvangt met een ander trouwt, een geregistreerd partnerschap aangaat of gaat samenwonen. Ook indien de ‘ontvangende partner’ zelf weer voldoende inkomen heeft om van te leven, zal de alimentatieplicht komen te vervallen.

Wetsvoorstel

Een aantal maanden geleden is, zoals hierboven al besproken, een wetsvoorstel aangenomen waarin staat dat de maximale termijn van twaalf jaar teruggebracht zal worden naar vijf jaar. Het uitgangspunt van het wetsvoorstel is dat de plicht tot betaling van partneralimentatie geldt voor de periode van het moment van echtscheiding tot de helft van het aantal huwelijksjaren, met dus een maximum van vijf jaar.

Twee voorbeelden om dit te verduidelijken: Wanneer het huwelijk zes jaar heeft geduurd, geldt de plicht van partneralimentatie voor een periode van drie jaar. Wanneer u achttien jaar getrouwd bent geweest, moet voor een periode van vijf jaar partneralimentatie betaald worden.

Let op! Er bestaan wel uitzonderingen op deze hoofdregel. Zo gelden er andere regels wanneer u en uw (ex-)partner kinderen hebben. Ook wanneer u op het moment van scheiden binnen tien jaar de AOW-leeftijd bereikt, kunnen er voor u andere regels gelden.

Meer informatie kunt u vinden op: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/scheiden/vraag-en-antwoord.