Op staande voet ontslagen worden is voor veel mensen een nachtmerrie. Gelukkig heeft de wetgever hier strenge eisen aan gesteld, die ik in dit stuk uiteen zal zetten.

Een ontslag op staande voet is in feite een opzegging van het arbeidscontract. Anders dan bij een ‘normaal’ ontslag, zijn er twee bijzondere voorwaarden waaraan de werkgever moet voldoen. De eerste is dat er sprake moet zijn van een dringende reden voor ontslag en de tweede is dat het ontslag onverwijld gegeven moet worden.

Voor een geldig ontslag op staande voet moet er een dringende reden bestaan. De wet definieert deze als “zodanige daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die ten gevolge hebben dat van de werkgever redelijkerwijze niet kan gevergd worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren”. In de praktijk betekent dit vooral dat stelen, frauderen of vechten op het werk dringende redenen voor ontslag op staande voet zijn.

Dat het ontslag onverwijld medegedeeld moet worden, betekent dat de werkgever de werknemer meteen moet ontslaan als er een dringende reden is. Als bijvoorbeeld een supermarktmanager een kassamedewerker betrapt op het stelen uit de kassa, dan moet hij de medewerker direct ontslaan. Doet hij dat niet, dan is het ontslag ongeldig. Wel is het mogelijk om een werknemer tijdelijk op non-actief te stellen om de zaak te onderzoeken. ‘Direct’ betekent dus eigenlijk ‘zo snel mogelijk’.

De gevolgen van ontslag op staande voet zijn behoorlijk serieus. Het is namelijk niet meer mogelijk om een WW-uitkering aan te vragen. Wat wel onder omstandigheden mogelijk is, is een bijstandsuitkering. Ook is de werkgever soms een transitievergoeding schuldig. Het heeft dus zeker zin om zo’n ontslag bij de rechter aan te vechten. Dit moet wel binnen twee maanden. Wij raden u aan om in zo’n geval een advocaat in de arm te nemen.

Heeft u vragen over dit onderwerp, of wilt u door ons worden doorverwezen naar een advocaat? Belt u ons dan gerust!

(Let op! In de zomerperiode hanteren wij een zomerrooster)